Κύκλος αλληλέγγυου φωτός

'Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν...' Ο φίλος Μπλάκυ σ' ένα (υπέροχο) ανέκδοτο ραπάρισμα...



Στίχοι: Δημήτρης Σκλιβάνος (Μπλάκυ)
Μουσική: Δημήτρης Σκλιβάνος (Μπλάκυ)
Ερμηνεία: Δημήτρης Σκλιβάνος (Μπλάκυ)

ΠΑΝΩ ΣΟΥ ΑΦΗΣΑΜΕ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
ΔΕΝ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ΠΩΣ ΤΑ ΞΕΡΕΙΣ ΜΑ ΕΤΣΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΩ
ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΖΕΣΤΑΙΝΟΥΝ ΤΟ ΚΛΟΥΒΙ ΜΑΣ
ΠΛΗΓΗ ΑΠΟ ΛΕΙΖΕΡ ΣΤΟ ΣΩΜΑ Η ΛΕΞΗ "Σ'ΑΓΑΠΩ"


ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΕΧΤΗΚΑ ΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΜΙΛΟΥΣΑ
ΜΕ ΟΣΑ ΣΕΡΝΩ ΚΑΙ ΜΕ ΟΣΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ ΜΕ ΒΡΟΥΝ
ΕΣΥ ΑΝΗΦΟΡΙΖΕΣ ΒΑΡΙΑ ΚΙ ΕΓΩ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ ΓΕΛΟΥΣΑ
ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΕΘΑΙΝΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΠΟΘΟΥΝ



ΚΙ ΕΓΙΝΕ ΦΑΥΛΟΣ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΑ ΟΧΙ ΚΥΚΛΟΣ
ΦΑΥΛΟΣ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣ ΚΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ ΠΝΙΓΜΟΣ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΝΑ ΑΝΑΣΤΗΣΕΙ
ΕΚΕΙΝΗ ΦΩΝΑΞΕ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ "ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΟΣ"


ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΑΝ ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΕΙΣ
ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΖΕΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
ΔΙΧΩΣ ΧΕΙΛΗ, ΤΟ ΦΙΛΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙΣ
ΔΙΧΩΣ ΗΛΙΟ ΔΕΝ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΟΙ ΠΑΝΑΛΑΦΡΕΣ ΣΚΙΕΣ


ΚΑΤΣΕ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΣΟΥ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ
ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΓΓΙΖΕΙ, ΔΕΝ ΓΕΡΝΑΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ
ΕΙΣΑΙ ΜΙΚΡΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ, ΝΑ ΒΑΦΤΙΣΤΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ
ΕΙΜΑΙ ΡΗΧΟΣ, ΚΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΓΛΕΙΨΩ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ


ΚΙ ΕΓΙΝΕ ΦΑΥΛΟΣ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΑ ΟΧΙ ΚΥΚΛΟΣ
ΦΑΥΛΟΣ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣ ΚΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ ΠΝΙΓΜΟΣ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΝΑ ΑΝΑΣΤΗΣΕΙ
ΕΚΕΙΝΗ ΦΩΝΑΞΕ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ "ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΟΣ"


Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΠΩΣ Σ' ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΤΟ ΧΩΜΑ
ΟΤΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΧΕ ΠΑΨΕΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΝΑ ΚΥΛΑ
ΠΩΣ ΗΠΙΕΣ ΤΗΝ ΠΙΚΡΑ ΑΠ' ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΤΟ ΣΤΟΜΑ
ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΟΙ ΡΙΜΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΚΑΘΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ


ΤΩΡΑ Σ' ΑΦΗΝΩ ΝΑ ΠΟΝΑΣ, ΠΗΓΑΙΝΩ ΠΙΣΩ
ΝΑ ΒΡΩ Τ' ΑΧΝΑΡΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΦΕΡΑΝ ΑΠ ΤΗΝ ΓΕΝΝΑ ΜΟΥ ΩΣ ΕΚΕΙ
ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΘΑ ΒΓΩ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΣΕ ΣΥΝΑΣΤΗΣΩ
ΑΣΤΡΑ ΘΑ ΒΑΛΩ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ, ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ'ΝΑΙ ΦΥΛΑΚΗ !!


ΚΙ ΕΓΙΝΕ ΦΑΥΛΟΣ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΑ ΟΧΙ ΚΥΚΛΟΣ
ΦΑΥΛΟΣ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣ ΚΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ ΠΝΙΓΜΟΣ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΝΑ ΑΝΑΣΤΗΣΕΙ
ΕΚΕΙΝΗ ΦΩΝΑΞΕ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ "ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΟΣ"


ΣΒΗΝΕΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΙ ΕΣΥ ΚΟΙΤΑΣ ΜΕ ΚΑΡΤΕΡΙΑ
ΕΙΠΕΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΖΩΗ ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΥΝΟ
ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΓΑΛΗ ΣΟΥ ΠΟΡΕΙΑ
ΗΡΘΕ ΣΕ ΒΡΗΚΕ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠ' ΤΟΝ ΠΑΝΑΚΡΥΒΟ ΟΥΡΑΝΟ


ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΝ ΛΙΓΟ ΑΓΑΠΩ ΚΙ ΟΠΟΙΟΝ ΛΑΤΡΕΥΩ
ΜΕΓΑΛΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΑΝ ΤΟΥ ΧΑΙΔΕΥΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ
ΧΕΡΙ ΜΕ ΧΕΡΙ ΣΤΑ ΚΡΥΦΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ ΧΟΡΕΥΩ
ΣΕΡΝΕΙ ΤΟ ΒΗΜΑ ΜΟΥ ΣΩΣΤΑ ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΚΙ ΕΓΙΝΕ ΦΑΥΛΟΣ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΑ ΟΧΙ ΚΥΚΛΟΣ
ΦΑΥΛΟΣ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣ ΚΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ ΠΝΙΓΜΟΣ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ Ν' ΑΝΑΣΤΗΣΕΙ
ΕΚΕΙΝΗ ΦΩΝΑΖΕ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ "ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΟΣ"

ΑΡΧΙΣΕ ΤΩΡΑ Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΧΟΡΕΥΕΙ
ΧΩΡΙΣ ΦΕΓΓΑΡΙ Η ΝΥΧΤΙΑ ΜΑ ΕΚΕΙΝΗ ΚΑΝΕΙ ΣΑΝ ΤΡΕΛΗ
ΛΙΓΟ ΦΩΣ ΓΩΝΑΤΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΖΗΤΙΑΝΕΥΕΙ
ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ'ΡΘΕΙ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ Η ΑΝΑΤΟΛΗ

ΤΟ ΜΟΝΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΔΙΑΚΡΙΝΩ ΕΙΝ' Η ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ
ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΑΛΗΘΙΝΟ
ΔΕΝ ΝΙΩΘΟΥΝ ΠΟΝΟ ΟΙ ΣΚΙΕΣ ΜΑ ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ
ΛΑΜΠΟΥΝ ΣΑΝ ΑΣΤΡΑ ΑΠΟ ΠΗΓΑΙΟ ΚΑΙ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟ ΟΥΡΑΝΟ

ΚΙ ΕΓΙΝΕ ΚΥΚΛΟΣ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΑ ΟΧΙ ΦΑΥΛΟΣ
ΚΥΚΛΟΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΕΝΑΣ ΚΥΚΛΟΣ ΑΛΛΗΕΓΓΥΟΥ ΦΩΤΟΣ
ΟΠΟΙΟΣ ΝΙΩΣΕΙ ΑΠ'ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΩΣ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΥΡΟΣ
ΑΣ ΑΓΓΙΞΕΙ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ ΣΟΥ, ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΑΣ ΦΩΝΑΞΕΙ:
"ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΟΣ"